اول دبستان...

خیلی دوست دارم...برگردم به گذشته و خاطرات دوران کودکی ام رو جایی بنویسم...تا هیچ وقت یادم نره و همیشه اتفاقات خوب رو به خاطر بیارم. ترجیح می دم این خاطرات رو از کلاس اول دبستان شروع کنم . زمانی که 7 سال داشتم .

 پس از گذراندن کودکستان و آمادگی بعد از یک سال برای اولین بار به مدرسه رفتم (دبستانی بزرگ در کوچه باغی زیبا) سال بسیار خوبی بود چون دوستانی که پیدا کرده بودم همشون هم سن خودم بودند. یادمه وسطای سال دفترهامون رو با هم عوض می کردیم و مشق ها رو برای همدیگه می نوشتیم. فقط سه کتاب ( ریاضی علوم فارسی ) رو در این سال خواندیم.

 اسم معلم عزیزم خانم سعیده یزدانی رو هیچ وقت فراموش نمی کنم. یاد دادن الفبا و این سه درس برای بچه هایی که تا آن زمان هیچ چیز جز نقاشی کشیدن بلد نبودند کار سختی بود.

مامانم پایین دفترام  نقاشی می کشید تا من تشویق شوم و مشق هایم رو با دقت بنویسم.

نمی دونم چرا راننده سرویسم با اون پیکان سرمه ایش یادم نمی ره چهره ی پدرانه و مهربونش " آقا گلاب " .

یادمه اون روزی رو که خانم یزدانی گفت: بچه ها فردا زنگ فارسی رو می ریم توی باغ بغل مدرسه. اون روز بساط نون و پنیر و سبزی خوردن برای درس دادن یکی از حروف الفبا پهن بود.

                             

یادمه...